Yunus Emre'den Şiirler

yunus emreden şiirler



YUNUS EMRE GEL GİDELİM DOSTA GÖNÜL ŞİİRİ

Bir karardan durmayalım
Gel gidelim dosta gönül
Hasretinden yanmayalım
Gel gidelim dosta gönül

Kılavuz ol gönül bana
Gel gidelim yârdan yana
Canım kurbandır canana
Gel gidelim dosta gönül

Kara haberin almadan
Can bedenden ayrılmadan
Azrail bizi bulmadan
Gel gidelim dosta gönül

Gerçek murada varalım
Yârin hatırın soralım
Yunus Emre'yi alalım
Gel gidelim dosta gönül

Yunus EMRE


AŞKIN ELİNDEN 

Bilmem nideyim, kan da gideyim 
Aşkın elinden, aşkın elinden 

Meskenim dağlar, durmaz kan ağlar 
Gözyaşım çağlar, aşkın elinden 

Kaddim yay oldu, işim vay oldu 
Bağrım nay oldu, aşkın elinden 

Dinle zarımı, verdim serimi 
Kodum arımı, aşkın elinden 

Varım vereyim, üryan olayım 
Zevke ereyim, aşkın elinden 

YUNUS'un sözü, kan ağlar gözü 
Doğrudur özü, aşkın elinden 

Yunus EMRE


BİR KEZ GÖNÜL YIKTIN İSE 

Bir kez gönül yıktın ise 
Bu kıldığın namaz değil 
Yetmiş iki millet dahi 
Elin yüzün yumaz değil 

Yol oldur ki doğru vara 
Göz oldur ki Hakk'ı göre 
Er oldur alçakta dura 
Yüceden bakan göz değil 

Doğru yola gittin ise 
Er eteğin tuttun ise 
Bir hayır da ettin ise 
Birine bindir az değil 

Yunus bu sözleri çatar 
Sanki balı yağa katar 
Halka metâları satar 
Yükü gevherdir tuz değil 

Yunus EMRE


SOL CENNETİN IRMAKLARI 

Sol cennetin ırmakları
Akar Allah deyu deyu
Çıkmış islam bülbülleri
Öter Allah deyu deyu


Aydan aydındır yüzleri
Şekerden tatlı sozleri
Cennette huri kızları
Gezer Allah deyu deyu


Yunus Emre var yarına
Koma bugünü yarına
Yarin Hakk'ın divanına
Çıkam Allah deyu deyu

Yunus EMRE


ŞÖYLE GARİP BENCİLEYİN 

Acep şu yerde varm'ola, şöyle garip bencileyin
Bağrı başlı gözü yaşlı, şöyle garip bencileyin

Gezdim Urum ile Şam’ı, yukarı illeri kamu
Çok istedim bulamadım, şöyle garip bencileyin

Kimseler garip olmasın, hasret oduna yanmasın
Hocam kimseler duymasın, şöyle garip bencileyin

Söyler dilim ağlar gözüm, gariplere göynür özüm
Meğer ki gökte yıldızım, şöyle garip bencileyin

Nice bu dert ile yanam, ecel ere bir gün ölem
Meğer ki sinimde bulam, şöyle garip bencileyin

Bir garip ölmüş diyeler, üç günden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar, şöyle garip bencileyin

Hey Emre'm Yunus biçare, bulunmaz derdine çare
Var imdi gez şardan şara, şöyle garip bencileyin

Yunus EMRE



TAŞTIN YİNE DELİ GÖNÜL 

Taştın yine deli gönül, sular gibi çağlar mısın? 
Aktın yine kanlı yaşım, yollarımı bağlar mısın 

Nidem elim ermez yâre, bulunmaz derdime çâre 
Oldum ilimden avâre, beni burda eğler misin 

Yavu kıldım ben yoldaşı, unulmaz bağrımın yaşı 
Gözlerimin kanlı yaşı, ırmak olup çağlar mısın 

Ben toprak oldum yoluna, sen aşurı gözetirsin 
Şu karşıma göğüs geren, taş bağırlı dağlar mısın 

Harami gibi yoluma, arkurı inen karlı dağ 
Ben yârimden ayrı düştüm, sen yolumu bağlar mısın 

Karlı dağların başında, salkım salkım olan bulut 
Saçın çözüp benim gibi, yaşın yaşın ağlar mısın 

Esridi Yunus'un canı, yoldaşım illerim kanı 
Yunus düşte gördü seni, sayrı mısın sağlar mısın 

Yunus EMRE


GEL GÖR BENİ AŞK NEYLEDİ 


Ben yürürüm yane yane, aşk boyadı beni kane
Ne deliyem ne divane, gel gör beni aşk neyledi


Aşkın beni mest eyledi, aldı gönlüm hast’eyledi
Öldürmeye kast eyledi, gel gör beni aşk neyledi


Gah eserim yeller gibi, gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi, gel gör beni aşk neyledi


Akar suların çağlarım, dertli ciğerim dağlarım
Şeyhim anuban ağlarım, gel gör beni aşk neyledi


Benzim sarı gözlerim yaş, varım pare ciğerim taş
Halden bilen dertli kardaş, gel gör beni aşk neyledi


Ya elim al kaldır beni, ya vaslına erdir beni
Çok ağlattın güldür beni, gel gör beni aşk neyledi


Ben yürürüm ilden ile, şeyh anarım dilden dile
Gurbette halim kim bile, gel gör beni aşk neyledi


Mecnun oluban yürürüm, o yâri düşte görürüm
Uyanıp melül olurum, gel gör beni aşk neyledi


Miskin Yunus biçareyim, baştan ayağa yareyim
Dost elinde avareyim, gel gör beni aşk neyledi

Yunus EMRE


ELHAMDÜLİLLAH 


Haktan gelen şerbeti, içtik elhamdülillah
Şol kudret denizini, geçtik elhamdülillah


Şol karşıki dağları, meşeleri bağları
Sağlık safalık ile, aştık elhamdülillah


Kuru idik yaş olduk, kanatlandık kuş olduk
Birbirmize eş olduk, uçtuk elhamdülillah


Vardığımız illere, şol safa gönüllere
Halka tapduk manisin, saçtık elhamdülillah


Beri gel barışalım, yad isen bilişelim
Atımız eğerlendi, estik elhamdülillah


İndik Rum'u kışladık, çok hayır şer işledik
Uş bahar geldi geri, göçtük elhamdülillah


Dirildik pınar olduk, irkildik ırmak olduk
Artık denize dolduk, taştık elhamdülillah


Taptuğun tapusuna, kul olduk kapusuna
Yunus miskin çiğ idik, piştik elhamdülillah

Yunus EMRE


ÇEKE GELDİ ÇEKE GİDER 


Aşkın odu ciğerimi, yaka geldi yaka gider
Garip başım bu sevdayı, çeke geldi çeke gider

Kâr etti firak canıma, aşık oldum cananıma
As zencirin dost boynuma taka geldi taka gider

Sadıklar durur sözüne, gayri görünmez gözüne
Bu gözlerim dost yüzüne, baka geldi baka gider

Bülbül eder ah-ü figan, hasret ile yandı bu can
Benim gönülcüğüm ey can, Hakk'a geldi Hakk'a gider

Arada olmasın asi, onulmaz bağrımın başı
Gözlerimin kanlı yaşı, aka geldi aka gider

Miskin Yunus'un sözleri, efgan eder bülbülleri
Dost bahçesinin gülleri, koka geldi koka gider

Yunus EMRE


İLİM KENDİN BİLMEKTİR 


İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin, ya nice okumaktır

Okumaktan murat ne, kişi Hak'kı bilmektir
Çün okudun bilmezsin, ha bir kuru ekmektir

Okudum bildim deme, çok taat kıldım deme
Eğer Hak bilmez isen, abes yere yelmektir

Dört kitabın ma'nisi, bellidir bir elifte
Sen elifi bilmezsin, bu nice okumaktır

Yiğirmi dokuz hece, okursun uçtan uca
Sen elif dersin hoca, ma'nisi ne demektir

Yunus der ki ey hoca, gerekse var bin Hac’ca
Hepisinden iyice, bir gönüle girmektir

Yunus EMRE



AH NİDEYİM ÖMRÜM SENİ


Yok yere geçirdim günü, ah nideyim ömrüm seni
Seninle olmadım gani, ah nideyim ömrüm seni

Geldim ve geçtim bilmedim, ağlayıp güssa yemedim
Senden ayrılam demedim, ah nideyim ömrüm seni

Hayrım şerim yazılacak, ömrüm ipi üzülecek
Suret benden bozulacak, ah nideyim ömrüm seni

Gidip geri gelmeyesin, gelip beni bulmayasın
Bu benliğe sermayesin, ah nideyim ömrüm seni

Hani sana güvendiğim, güveniben yuvandığım
Kaldı külli kazandığım, ah nideyim ömrüm seni

Miskin Yunus gideceksin, acep sefer edeceksin
Hasret ile kalacaksın, ah nideyim ömrüm seni

Yunus EMRE


AĞLA GÖZÜM AĞLA GÜLMEZEM GAYRİ 


Ağla gözüm ağla gülmezem gayri 
Gönül dosta gider gelmezem gayri 

Ne gam bunda bana bin kez ölsem 
Orda ölüm olmaz ölmezem gayri 

Yansın canım yansın aşkın oduna 
Aksın kanlı yaşım silmezem gayri 

Beni irşad eden mürşid-i kamil 
Yeter ben el daha almazam gayri 

Varlığım yokluğa değişmişim ben 
Bu gün cana başa kalmazam gayri 

Fenadan bakiye göç eder olduk 
Yöneldim sol yola dönmezem gayri 

Muhabbet bahrinin gavvası oldum 
Gerekmez ceyhun'a dalmazam gayri 

Dilerim fazlından ayrılmıyasın 
Tanrı'm senden özge sevmezem gayri 

Söyle aşık dilinden bunu YUNUS 
Eğer aşık isem ölmezem gayri 

Yunus EMRE


DOLAP NİÇİN İNİLERSİN 


Dolap niçin inilersin
Derdim vardır inilerim
Ben Mevlaya aşık oldum
Anın için inilerim

Benim adım dertli dolap
Suyum akar yalap yalap
Böyle emreylemiş çalap
Derdim vardır inilerim

Beni bir dağda buldular
Kolum kanadım yoldular
Dolaba layık gördüler
Derdim vardır inilerim

Ben bir dağın ağacıyam
Ne tatlıyım ne acıyam
Ben mevlaya duacıyam
Derdim vardır inilerim

Dağdan kestiler hezenim
Bozuldu türlü düzenim
Ben bir usanmaz ozanım
Derdim vardır inilerim

Dülgerler her yanım yondu
Her azam yerine kondu
Bu iniltim Hak'dan geldi
Derdim vardır inilerim

Suyum alçaktan çekerim
Dönüp yükseğe dökerim
Görün ben neler çekerim
Derdim vardır inilerim

Yunus bunda gelen gülmez
Kişi muradına ermez
Bu fanide kimse kalmaz
Derdim vardır inilerim.

Yunus EMRE


GELİN EY KARDEŞLER 

Gelin ey kardeşler gelin
Bu menzil uzağa benzer
Nazar kıldım şu dünyaya
Kurulmuş tuzağa benzer

Bir pirin eteğin tuttum
"Ana beni" deyip gittim
Nice yüzbin günah ettim
Her biri bir dağa benzer

Çağla Derviş Yunus çağla
Sen özünü Hakk'a bağla
Ağlar isen halin ağla
Erdem vefa yoğa benzer

Yunus EMRE


NİÇİN AĞLARSIN BÜLBÜL HEY 

Sen burda garip mi geldin
Niçin ağlarsın bülbül hey
Yorulup iz mi yanıldın
Niçin ağlarsın bülbül hey

Karlı dağlardan mı aştın
Derin ırmaklar mı geçtin
Yârinden ayrı mı düştün
Niçin ağlarsın bülbül hey

Hey, ne yavuz inilersin
Benim derdim yenilersin
Dostu görmek mi dilersin
Niçin ağlarsın bülbül hey

Kal'alı şehir mi yıkıldı
Ya nam-u arın mi kaldı
Gurbette yârin mi kaldı
Niçin ağlarsın bülbül hey

Gulistanlarda yaylarsın
Taze gülleri yeğlersin
Yavlak zarılık eylersin
Niçin ağlarsın bülbül hey

Uykudan gözüm uyandı
Uyandı kana boyandı
Yandı sol yüreğim yandı
Niçin ağlarsın bülbül hey

N'oldu şu Yunus'a n'oldu
Aşkın deryasına daldı
Yine baharistan oldu
Niçin ağlarsın bülbül hey

Yunus EMRE


GELDİ GEÇTİ ÖMRÜM BENİM 

Geldi geçti ömrüm benim, 
Şol yel esip geçmiş gibi 
Hele bana şöyle geldi, 
Şol göz yumup açmış gibi 

İşbu söze hak tanıktır, 
Bu can gövdeye konuktur 
Bir gün ola çıka gide, 
Kafesten kuş uçmuş gibi 

Miskin âdemoğulları, 
Ekinlere benzer gider 
Kimi biter kimi yiter, 
Yere tohum saçmış gibi 

Bu dünyada bir nesneye, 
Yanar içim göynür özüm 
Yiğit iken ölenlere, 
Gök ekini biçmiş gibi 

Bir hastaya vardın ise, 
Bir içim su verdin ise 
Yarın anda karşı gele, 
Hak şarabın içmiş gibi 

Bir miskini gördün ise, 
Bir eskice verdin ise, 
Yarın anda karşı gele, 
Hak libasın biçmiş gibi 

Yunus Emre bu dünyada, 
İki kişi kalır derler 
Meğer HIZIR, İLYAS ola, 
Ab-ı hayat içmiş gibi

Yunus EMRE